Een dik jaar geleden besloten mijn kinderen en ik om een 2e hond in huis te halen. Wij hebben al een dwergpoedeltje maar wilden graag nog een hond. Welk ras we graag in huis zouden halen daar waren we nog niet echt uit. Terug een poedel of eens iets heel anders? Wel vonden wij het belangrijk dat het een echte familiehond zou worden.
Al snel kwamen we via een vriendin terecht bij de organisatie Stichting For the Strays ā Paws of Greece.Ā Eerlijk vond ik hen in het begin wel streng, veel eisen, veel vragen,.. .Ā Nadien beseften we wel dat zij het enkel heel goed voorhebben met de honden en zeker willen zijn dat hun honden in een warm en liefdevolle thuis terecht zouden komen.Ā
Na de intake, een 1e gesprek en een virtueel huisbezoek dat positief bevonden werd mochten we op zoek naar een hond die wij graag zouden verwelkomen in ons gezin.
Wij waren eerst, zoals veel mensen aan het kijken tussen al de pups. En eerlijk, wat waren ze allemaal schattig! Toch besloten wij ook een kijkje te nemen bij de honden boven het jaar.Ā Daar viel ons oog al snel op de prachtige Joey!Ā Ze was zo mooi, en door de beschrijving van de organisatie konden wij opmaken dat ze super lief was! Maar ze was al 3 jaar!Ā Ai, 3 jaar enkel buiten geleefd, 3 jaar geen warmte van een knusse woning mogen ervaren,ā¦ .Ā Zou ze nog wel kunnen aarden in een huis, zou ze nog gewoon kunnen worden aan al de nieuwe indrukken die ze hier zou opdoen? Hoe zou ze reageren op ons 3 als haar baasjes? Ā Veel vragen maar we besloten er toch voor te gaan, zeker toen we konden lezen dat de safe haven wellicht zou sluiten en Joey een hond was die het op straat niet zou kunnen redden.
3 oktober 2022 was het zover!Ā Ze zou in de vroege namiddag landen in Nederland!Ā Hoe spannend, wat keken we ernaar uit.Ā Wij waren zo blij om haar eindelijk te ontmoeten.Ā We gaven haar de naam ZoĆ«, dit om het niet nog spannender voor haar te maken, want het lijkt hard op Joey.
De 1e maanden was het een grote aanpassing voor ZoĆ«, wij gaven en geven haar nog steeds al de tijd en ruimte die zij nodig heeft om te wennen aan het leven in BelgiĆ«, in een huis, in een tuin die ze niet moet delen met vele andere honden, aan ons, haar baasjes die haar doodgraag zien!Ā En wat waren en zijn wij nog steeds verbaasd hoe goed ze het doet, langzaam maar zeker begon ze ons steeds meer te vertrouwen, kwam ze rustig naar ons toe, ligt ze lekker mee in de zetel, komt ze likjes geven en is ze gek op wandelen in het bos, wat ze trouwens al heel snel heel goed deed en nog heel goed doet! Wat ik nog steeds heel vreemd vond maar natuurlijk heel leuk, ze was van dag 1 zindelijk! Ze heeft nooit een plasje in huis gedaan, bijt niets stuk, dus het puppygedrag wat minder leuk is hebben wij met ZoĆ« niet gehad.
Wij zijn ondertussen 6 maanden verder en wij kunnen alleen maar vol liefde en fierheid over haar praten.Ā De angst om een āoudereā hond in huis te halen was totaal ongegrond!Ā Wij zijn zo blij dat wij haar hier een fijn leven kunnen geven, dat ze in alle veiligheid en met heel veel liefde mag genieten van haar leven! Ik zou dit zeker opnieuw doen!Ā Ze is gewoon fantastisch, lief, aanhankelijk en ook heel mooiš.
Ook veel lof over de organisatie, duidelijke communicatie, zeggen hoe het is en je kan hen steeds contacteren wanneer je met vragen zit!Ā Zeker doen zou ik zeggen!
Groetjes,
Norah, Corneel en Ine